280 dagen!

De 280 dagen durende opbouw van een zwangerschap openbaart zich niet alleen fysisch, de hele vrouwelijke persoonlijkheid wordt daarin vertegenwoordigd. Al haar lichaamssystemen worden tijdens deze gebeurtenis onder druk gezet waardoor het één van de belangrijkste episodes van haar leven wordt.

Voor de zwangerschap

• Bindweefselverzuring: ontgiften/ontzuren    

  Meer info volgt.

• Gevolgen na bekkentrauma    

  Meer info volgt.

• Hormonale dysbalans    

  Meer info volgt.

• Littekens en verklevingen in bekken en abdomen    

  Meer info volgt.

• Recidiverende blaasontstekingen    

  Meer info volgt.

• Voedingsanalyse    

  Schadelijke stoffen
  Alcohol
  Door het gebruik van alcohol wordt uw kans op een zwangerschap kleiner. Dit geldt zowel voor vrouwen als mannen. Alcohol heeft bij mannen een negatieve invloed op de spermakwaliteit. De hoeveelheid alcohol die u binnenkrijgt, bepaalt wat het effect is. Maar ook als u weinig drinkt, kan dit al negatieve gevolgen hebben. Alcoholgebruik tijdens de zwangerschap kan ernstige consequenties hebben voor uw ongeboren kind:Alcohol kan de hersenontwikkeling negatief beïnvloeden.
  Hierdoor kunt u een verhoogde kans krijgen op een miskraam of afwijkingen bij het kind.Gebruik geen alcohol in de periode dat u zwanger wilt worden, en zeker niet tijdens uw zwangerschap.
  Cafeïne
  Als u zwanger wilt raken, kunt u dagelijks enkele kopjes koffie of thee drinken. Maar meer koffie- of theegebruik raden we niet aan. Dit heeft een negatief effect op uw zwangerschapskans.
  Roken
  Roken kan de vruchtbaarheid negatief kan beïnvloeden. Dit geldt zowel voor mannen als vrouwen. Hoeveel u rookt, bepaalt wat het effect is. Zware rokers verlagen hun kans op zwangerschap behoorlijk en moeten langer wachten op een zwangerschap. Maar ook matig roken brengt schade toe. Roken tijdens de zwangerschap geeft daarnaast meer kans op: een miskraam,vroeggeboorte, aangeboren afwijkingen, wiegendood. Ook meeroken is schadelijk voor uzelf en uw ongeboren kind. Ons advies is: stop beiden met roken voordat u zwanger wilt worden.
  Als mannen stoppen met roken, is na twee tot drie maanden de vruchtbaarheid weer op peil. De schadelijke effecten van het roken zijn verdwenen.
  Drugs
  Drugs gebruiken is absoluut onveilig in de periode dat u zwanger wilt worden, en zeker ook tijdens de zwangerschap. Iedere drug heeft zijn eigen negatieve effecten, zoals:
  verminderde zaadcelaanmaak, een geremde eisprong, zeer ernstige afwijkingen bij uw kind, overlijden van het kind.
  Foliumzuur
  Foliumzuur is een onmisbare voedingsstof, waarvan u voldoende binnenkrijgt door gevarieerd te eten. Zodra u gaat proberen zwanger te raken, hebt u een hogere dosis nodig.
  Door het gebruik van foliumzuur kunt u de kans verkleinen op een ‘sluitingsdefect van de neurale buis’; een open ruggetje of open schedeldak bij uw kind. Gebruik extra foliumzuur als u zwanger wilt raken. Begin hiermee één tot twee maanden voordat u zwanger wilt worden.
  Medicijnen
  Als u zwanger probeert te worden, wees dan zorgvuldig met voorgeschreven medicijnen en medicijnen zonder recept. Overleg altijd met uw arts of u de voorgeschreven medicijnen mag gebruiken. Bepaalde medicijnen kunnen schadelijk zijn voor het kind. Bij mannen kan medicatie een negatieve invloed hebben op de kwaliteit van het sperma.  In overleg met uw arts kunt u de medicatie wellicht vervangen door een middel dat veilig is bij zwangerschap.
  Als u medicijnen zonder recept koopt, lees dan goed de bijsluiter. Ook vrij verkrijgbare zelfzorgmiddelen kunnen schadelijk zijn bij zwangerschap.
  Uw gewicht
  -Ondergewicht bij de vrouw
  Bij vrouwen spreken we van ondergewicht als de Body Mass Index (BMI) lager is dan 19. De BMI geeft aan of uw gewicht goed is in verhouding tot uw lengte. De BMI is: uw gewicht gedeeld door het kwadraat van uw lengte.
  Ondergewicht gaat vaak samen met een verstoorde menstruatiecyclus, doordat de eisprong geremd wordt. Probeer uw gewicht op peil te brengen. Raadpleeg een diëtiste voor voedingsadvies.
  -Overgewicht bij de vrouw
  Bij vrouwen spreken we van overgewicht als de Body Mass Index (BMI) hoger is dan 25. Bij een BMI boven de 30 is er sprake van obesitas (ernstig overgewicht). De BMI geeft aan of uw gewicht goed is in verhouding tot uw lengte. De BMI is: uw gewicht gedeeld door het kwadraat van uw lengte.
  Overgewicht heeft negatieve gevolgen voor uw gezondheid, maar verlaagt ook uw kans op zwangerschap. Het gaat vaker samen met: een onregelmatige menstruatiecyclus. Dit komt doordat de rijping van eiblaasjes en de eisprong verstoord worden; verstoorde vruchtbaarheid, terwijl de menstruatiecyclus wel normaal is; verhoogde kans op een miskraam; complicaties tijdens de zwangerschap, zoals zwangerschapsdiabetes, hoge bloeddruk en zwangerschapsvergiftiging.
  Probeer uw gewicht te verminderen om uw zwangerschapskans te vergroten. Raadpleeg een diëtiste en doe meer aan lichaamsbeweging. Eventueel onder begeleiding van sportschool of fysiotherapeut/coach.
  Leefstijl
  Sporten en bewegen
  Lichaamsbeweging is goed voor iedereen, ook voor vrouwen die zwanger willen worden. Regelmatig sporten is prima. Overmatig sporten kan echter negatief uitwerken op uw vruchtbaarheid.
  Stress
  De invloed van stress op uw zwangerschapskans is moeilijk te meten. Maar uit onderzoek blijkt dat de invloed van stress beperkt is. 
  Voeding
  Goede voeding is goed voor de gezondheid van uw kind en vermindert het risico op aangeboren afwijkingen. Het is belangrijk dat u voldoende vitamines en mineralen binnenkrijgt. Dit geldt zowel in de tijd rond de bevruchting als tijdens de zwangerschap.  
  Eet gevarieerd.
  Eet niet te veel.
  Gebruik minder verzadigd vet.
  Eet volop groente, fruit en brood.
   

• Vruchtbaarheidsondersteuning    

  Meer info volgt.

Postnataal

• Bekkenklachten/pijnen    

  
  Er zijn drie benamingen voor deze klachten in omloop, die nogal eens door elkaar gebruikt worden: bekkenpijn, bekkeninstabiliteit en symfysiolyse.
   
  Symfysiolyse
  Symfysiolyse betekent letterlijk het oplossen (lyse) van de verbinding (symfyse) tussen de twee schaambeenderen. In werkelijkheid lost deze verbinding niet echt op, maar wordt zij weker en rekbaarder. De term symfysiolyse is eigenlijk alleen van toepassing bij een extreem losse verbinding tussen de twee schaambeenderen. Echte symfysiolyse komt zeer zelden voor.
   
  Bekkenpijn en bekkeninstabiliteit
  Bekkenpijn wordt veroorzaakt door de toenemende druk van de groeiende baarmoeder op de structuren in het bekken en door rek aan banden en spieren die deze organen in het bekken fixeren. De termen bekkenpijn en bekkeninstabiliteit worden vaak door elkaar gebruikt. Bij bekkeninstabiliteit is tevens de steunfunctie van het bekken afgenomen.
  Welke klachten zijn er?
  Pijnklachten
  Pijn middenvoor in het bekken (op of rond het schaambeen). Deze pijn kan uitstralen langs de binnenkant van het bovenbeen, naar de lies of de schede.
  Pijn links en/of rechts onder in de rug ter hoogte van de twee kuiltjes. Deze pijn kan uitstralen over de hele bil, naar de lies, de achterzijde van het bovenbeen en soms ook het onderbeen.
  Pijn rond de stuit (het laagste punt midden onder in de rug). De pijn neemt vaak toe bij vermoeidheid en bij bepaalde bewegingen zoals bukken, draaien in de rug, omdraaien in bed, fietsen op een hobbelige weg, hardlopen of andere schokkende bewegingen.
  Startpijn
  Eén van de kenmerken van bekkenpijn is `startpijn': pijn bij het starten van een beweging zoals opstaan uit een stoel.
   
  Sneller moe worden
  Pijn en vermoeidheid gaan bij bekkenklachten meestal hand in hand. De vermoeidheid treedt het snelst op als men op één plek blijft staan en bij slenteren. Stevig doorlopen geeft vaak minder klachten. Fietsen is vaak beter vol te houden dan wandelen. Dit geldt niet voor iedereen; de ernst van de klachten speelt hierbij een rol. Langdurig in dezelfde positie liggen of zitten kan onplezierig zijn.
   
  Langzamer herstellen van vermoeidheid en pijn
  Na een vermoeiende dag heeft iedereen wel eens een dagje nodig om weer de oude te worden. Je gaat een keer vroeg naar bed en dat is het dan. Bij vrouwen met klachten van bekkeninstabiliteit ligt dat veel extremer: een uurtje winkelen is soms al voldoende om de volgende dag meer pijn en vermoeidheid te hebben dan gewoonlijk.
   
  De oorzaak van de klachten
  Het proces van verweking van de verbindingen tussen de bekkenbeenderen vindt waarschijnlijk plaats onder invloed van hormonale veranderingen tijdens de zwangerschap. Meestal begint dit proces rond de twintigste zwangerschapsweek. Naast het elastischer worden van de verbindingen spelen ook een toenemende belasting door de groter wordende baarmoeder en een andere lichaamshouding in de zwangerschap een rol. Naarmate de zwangerschap vordert, komt de buik meer naar voren. Ook de stand van de rug en het bekken verandert. Hierdoor wordt als het ware meer vanaf de zijkanten aan de symfyse getrokken. Een verkeerde houding of overbelasting kan dit proces versterken. Soms ontstaan de pijnklachten pas een paar dagen of een paar weken na de bevalling. Waarom de ene vrouw pijn heeft en de andere niet, valt moeilijk te zeggen. Mogelijk hebben vrouwen die van nature soepeler banden hebben, meer kans op pijnklachten door bekkeninstabiliteit. Het valt op dat vrouwen de laatste jaren vaker over bekkenpijn klagen dan een aantal jaren geleden. Mogelijk hangt dit samen met het feit dat aan de zwangere vrouw hogere eisen gesteld worden; door de maatschappij, maar ook door haarzelf. Hierdoor kan zowel de lichamelijke als de geestelijke belasting toenemen. Ook kan het zijn dat klachten over bekkenpijn of instabiliteit vroeger aangeduid werden als bandenpijn of lage rugpijn, en dat er minder aandacht aan besteed werd.
  Wat kunt u aan de klachten doen?
  Het doel van de osteopathische behandeling is het herstel van de balans tussen belasting en belastbaarheid. Dit betekent een evenwicht tussen wat het lichaam kan en wat het vraagt. De signalen die het lichaam uitzendt, moeten serieus worden genomen. Daarnaast is het van belang een evenwicht te vinden tussen rust en activiteit. Beweging is nodig om de spieren op sterkte te houden en spierzwakte te voorkomen. Rust kan van belang zijn om banden en kapsels te sparen en zo verergering van de klachten te voorkomen.
   

• Gewichtstoename    

  Tijdens je zwangerschap is het belangrijk dat je gezond eet. En dat is logisch! Want het kindje in jouw buik is volledig afhankelijk van jouw voedingsinname. Maar niet alleen tijdens de zwangerschap is het belangrijk om gezond te eten. Ook gezond eten na de zwangerschap is onontbeerlijk. Zeker wanneer je borstvoeding geeft en dag en nacht in de weer bent met je kindje.Voeding en borstvoeding
  Een gezond voedingspatroon is de basis voor je functioneren elke dag. Nu je lichaam geen kindje meer draagt, betekent dat dat je voedingspatroon verandert. Je hoeft geen rekening meer te houden met bepaalde voeding die schadelijk kan zijn voor je ongeboren kindje. Maar ook je stofwisseling verandert. De laatste maanden heeft je kindje veel ruimte ingenomen, waardoor je darmen niet optimaal hebben gefunctioneerd. Daarnaast zorgen zwangerschapshormonen ook voor een vertraging van je stofwisseling. Je zult je darmen dus weer even flink aan het werk moeten zetten. Daarnaast spreekt borstvoeding je vetreserves aan. Het aanmaken van moedermelk vraagt veel energie. Wanneer je pasgeboren baby borstvoeding krijgt, verbrand je al gauw 500 calorieën per dag extra. Eet je gezond, dan gaat het geven van borstvoeding niet ten koste van je eigen reserves en ben je snel weer net zo fit als vóór de zwangerschap.
  Ritme
  Om je lekker te blijven voelen en voldoende energie op te doen, is een gezond voedingspatroon onontbeerlijk. Zorg voor ritme en regelmaat in je eetpatroon. Begin ‘s ochtends altijd met een ontbijt, ook al kost dat je moeite. Door een stevig ontbijt, komt je stofwisseling voor die dag goed op gang.
  Drink veel!
  Drink ten minste twee tot tweeënhalve liter water en melk per dag.
  Dit is nodig om voldoende vocht in je bloedvaten te houden. Wanneer je borstvoeding geeft, verbruikt je lichaam namelijk extra veel vocht. Maar ook je urinewegstelsel heeft veel vocht nodig om gezond te blijven functioneren. Wanneer je kindje ongeveer twee maanden oud is, drinkt het bijna een liter melk per dag. Dat vocht komt allemaal uit jouw lichaam. Je snapt dus, dat het belangrijk is dat jij je vochtbalans goed op peil houdt. Bovendien geeft water je stofwisseling een enorme boost. Als je tussendoor trek hebt, neem dan een gezonde snack, zoals een plakje ontbijtkoek zonder boter of een stuk fruit.
  Afwisselend voedingspatroon
  Zorg voor voldoende afwisseling in je voeding; eet een à twee keer in de week vis, en een keer vegetarisch. Vlees is gezond, maar met mate. Eet voornamelijk koolhydraatrijke, volkoren producten, zoals: bruin brood, aardappelen. Wit brood bevat weinig vezels, waardoor je darmen kunnen verstoppen. Vermijd light producten. Er wordt vaak gedacht dat deze producten gezond zijn. Maar het tegendeel is waar. Light producten zitten vol met de suikervervanger aspartaam. Onderzoek heeft inmiddels uitgewezen dat dit middel tal van ziekten kan veroorzaken.
  Beweging
  Naast een gezond voedingspatroon is het natuurlijk belangrijk om veel te bewegen. Laat de auto eens staan, en ga vaker fietsen of lopen. Neem je kindje lekker mee in de kinderwagen voor een heerlijke wandeling. Op die manier hoeft beweging niet moeilijk te zijn, en je zult zien dat je er energie van krijgt.

• Gynaecologische problematiek    

  Meer info volgt.

• Nekklachten (na voeden)    

  Meer info volgt.

• Postnatale depressie    

  Een bevalling vraagt veel van je lichaam. Maar ook mentaal moet je wennen aan de nieuwe situatie. Terwijl je hormonen nog door je lijf gieren, ben je ineens verantwoordelijk voor een kindje en moet je elk moment van de dag ineens paraat staan.Psychisch herstel na de bevalling
  Lichamelijk en psychisch herstel na de bevalling wordt ook wel ontzwangeren genoemd. Na een zwangerschap en bevalling hebben je lichaam en geest tijd nodig om weer tot rust te komen. Het is dan ook helemaal niet gek als je na je bevalling niet constant op een roze wolk leeft. Zo kun je in de eerste maanden na je bevalling nog behoorlijk vergeetachtig zijn, last hebben van sombere gevoelens, moe zijn en nog geen zin hebben om iets te ondernemen. En hoewel het natuurlijk niet leuk is, gelukkig gaat dit bij de meeste vrouwen vanzelf weer over.
  Waarom ontzwangeren
  Een zwangerschap gooit je hormoonhuishouding volledig ondersteboven. Door de veranderingen in je hormoonspiegel komen je emoties vaak heftiger naar boven. Tijdens en direct na je zwangerschap voelt alles intenser aan. Naast de veranderingen in je hormoonhuishouding komt er ook veel op je af; een bevalling is een behoorlijk pittige klus en de verantwoordelijkheid voor een kindje kan zwaar drukken. Dit alles zorgt ervoor dat je je anders voelt dan normaal. Je kunt het ene moment blij zijn, terwijl je het volgende moment in tranen uitbarst. Dit noemen we ook wel babyblues of kraamtranen.
  Balans
  Na de bevalling hebben je hormonen tijd nodig om weer in balans te komen. Het tempo van ontzwangeren is voor iedere vrouw anders. Gemiddeld heb je negen maanden nodig om volledig te herstellen. Accepteer dat dit hoort bij je zwangerschap. En hoewel het misschien niet makkelijk is, probeer jezelf te blijven, en je niet druk te maken over deze verschijnselen. Neem op tijd je rust. Zorg dat je af en toe een lekker dagje weggaat met vriendinnen, zodat je even afstand kunt nemen van alles. Je partner of moeder kan dan misschien een dagje voor je kindje zorgen. Je geest heeft zulke rustmomenten gewoon hard nodig om weer in balans te komen. Kruip tussen de middag even in je bed. Zo kun je de nachtelijke spookuurtjes van je baby even lekker compenseren.
  Postnatale depressie
  Maak je je zorgen over je gevoelens? Praat er dan over met een vriendin of iemand die je vertrouwt. Je zult merken dat het oplucht als je hoort dat je niet de enige bent. Blijven de depressieve gevoelens lange tijd aanhouden? Dan kan er sprake zijn van een postnatale depressie. Neem in dat geval contact op met je huisarts. Hij kan je helpen een juiste behandeling te vinden.
  Complicaties en psychisch herstel
  Soms is de zwangerschap of bevalling anders gelopen dan je dacht. Je kunt te maken krijgen met complicaties bij jezelf of bij je kindje. Daardoor ben je misschien bang geworden en voel je je onzeker en machteloos. Juist dan heb je rustig de tijd nodig om te herstellen. Zorg goed voor jezelf en blijf praten over datgene wat je bezighoudt. Alleen dan kun je de hulp krijgen die je nodig hebt en die je verdient.

• Problemen rond borstvoeding    

  Meer info volgt.

• Rugklachten/blokkades    

  Meer info volgt.

• Slaapproblemen    

  Meer info volgt.

• Stressincontinentie    

  
  Als gevolg van een bewegingsverlies ter hoogte van het bekken, wervelkolom, darmen en/of organen in het bekken kunnen doorbloedingsstoornissen ontstaan. Als osteopaat trachten wij deze restricties op te lossen. Hierbij worden zowel de doorbloeding als de bezenuwing gestimuleerd om de functie van het bewegingsstelsel en de daar gelegen organen te verbeteren.
   
  Incontinentie en de problematiek i.v.m. urineblaas
  zijn hierbij vaak voorkomende klachten. Restricties rondom de blaas en verkortingen van ligamentaire structuren kunnen de blaas in een malpositie dwingen. De blaas ondergaat verschillende invloeden vanwege het diafragma, onze bewegingen, enz.. Als de blaas aan één zijde gefixeerd is, gaan bepaalde bewegingen anders of helemaal niet meer gebeuren en is de normale biomechanica van de blaas verstoord. Zoals elk ander orgaan moet ook de blaas mobiel zijn om goed te kunnen functioneren. De adherenties van de blaas als orgaan kunnen beschouwd worden als pathologische vasthechtingspunten die de bewegingsassen van het orgaan doen veranderen. De blaas, op die wijze gefixeerd, zal dus rond dit fixatiepunt bewegen, dat de mobiliteits- en motiliteitsas van dit orgaan zal worden. Het normale functioneren van de blaas wordt dus verstoord en de mobiliteit en motiliteit van het orgaan neemt af of verdwijnt. Hoe meer de verkleving het articulaire oppervlak bezet, hoe minder beweeglijk het orgaan wordt: het verliest zijn ritme, zijn vitaliteit, zijn functie.
  Urogenitale verklevingen verzwakken het terrein van de gehele pelvische regio, zodat deze opnieuw vatbaarder wordt voor infectie, mechanische irritatie, of elke andere (lichte) vorm van agressie, zodat het probleem zichzelf in stand houdt of zelfs versterkt.
  Niet alleen de pelvische regio, maar ook verder gelegen structuren kunnen in een interactie negatieve effecten ondervinden van urogenitale verklevingen. Of ze kunnen ze juist veroorzaken. Men denke aan de wervelkolom, de diafragma’s, de schedel, de onderste ledematen, enz.
   
  Stress-incontinentie
  is het verschijnsel dat de patiënte niet in staat is onwillekeurige urinelozing te voorkomen bij inspanningen waarbij de intraperitoneale druk verhoogd wordt zoals hoesten, persen, niezen, lachen, springen, tillen, lopen, plotse houdingsveranderingen… De blaasfunctie is normaal, de blaasspier zelf trekt niet samen, maar kleine hoeveelheden urine ontsnappen telkens als de druk in de blaas de urethrale weerstand overschrijdt.
  Dit onderscheidt zich van urge-incontinentie (of urgentie incontinentie) waarbij er sprake is van onwillekeurig urineverlies dat samengaat met een sterke, niet te onderdrukken mictiedrang of drang tot urinelozing. Is deze onweerstaanbare drang tot urinelozing aanwezig zonder urineverlies, dan spreekt men van urge of urgentie. Bij urge-incontinentie treedt een onwillekeurige contractie van de blaasspier op tijdens de vullingsfase. Er ontstaat een plotse, zeer dringende drang om te urineren, en het toilet wordt dikwijls te laat bereikt.
  Urgentie incontinentie is bijvoorbeeld een vorm van incontinentie die voorkomt bij verklevingen van de bekkenorganen. Door de constante trekkrachten op de blaas wordt dit door het zenuwstelsel geïnterpreteerd alsof de urineblaas vol zit. Een lichte vulling met urine geeft veel rek op de blaas, waardoor de patiënt het gevoel heeft snel naar het toilet te moeten.
  Urge-incontinentie kan verder onderverdeeld worden in twee vormen, nl. de motorische urge-incontinentie en de sensorische urge-incontinentie.
  Motorische urge-incontinentie
  wordt veroorzaakt door een ongewone en oncontroleerbare toename van spieractiviteit in de blaaswand. De blaas is hyperactief. Dit kan geïnhibeerd worden door houdingsveranderingen, hoesten, niezen, springen, prikkeling met een sonde, of bij emotionele toestanden. Soms kan een lokale ontsteking dergelijke incontinentie uitlokken. Maar ook voeding (koffie, thee, alcohol werken diuretisch).
  Bij sensorische urge-incontinentie
  treedt urineverlies op door gevoelsstoornissen. De blaas kan hypergevoelig worden aan woede, angst, infectie, het horen van stromend water, blootstelling aan koude, een orgasme of stress. Versterkte afferente impulsen vanuit de rekreceptoren van de blaaswand domineren dermate dat reeds bij een kleine blaasvulling de mictiereflex afgedwongen wordt door een foutieve perceptie op de cortex.
  Dergelijke ongemakken kunnen door de osteopaat heel goed behandeld worden. Een osteopatische behandeling van stress-incontinentie beperkt zich niet tot de behandeling van de blaas alleen. Men bekijkt bij de patiënt de pariëtale, viscerale en craniale invloeden. Dit gebeurt door de mechanische (musculaire, ligamentaire,...), neurologische, vasculaire, lymfatische en fasciale veranderingen in verband met de pelvische dysfunctie nauwkeurig te onderzoeken en te behandelen.
   
  Het is dus niet voldoende om pariëtaal enkel het bekken te behandelen aangezien andere pariëtale regio’s een impact hebben op deze structuur. Zowel het bekken als de wervelkolom moeten volledig onderzocht worden met bijzondere aandacht voor de aanhechtingsplaatsen van de diafragma’s.
  De viscerale behandeling bij urinaire incontinentie beperkt zich niet enkel tot het normaliseren van de organen van het kleine bekken. Indien er verklevingen gevonden worden met andere organen, worden deze organen mee betrokken in de globale behandeling.
  Bij zuivere stress-incontinentie zal de behandeling afhangen van de specifieke oorzaken van de tekorten in het sluitingsmechanisme. Vaak zullen versterkende en tonifiërende oefeningen worden voorgeschreven.
  Bij urge-incontinentie is het doel van de behandeling de blaascapaciteit te vergroten en het aantal micties te verminderen. Blaastraining, relaxatietherapie en vooral bekkenbodemspieroefeningen komen aan bod. De osteopathie kan een grote rol spelen bij de fertiliteitsproblematiek Bij een verminderde doorbloeding en restricties in de beweeglijkheid van de bekkenorganen is de kans op een zwangerschap aanzienlijk kleiner. De osteopate kan de mobiliteit, beweeglijkheid en de bezenuwing van de organen optimaliseren. Daarnaast is er aandacht voor het hormonale systeem. Deze kan positief beïnvloed worden, zodat de kans op een zwangerschap vergroot wordt.
   

• Stuitproblemen    

  Meer info volgt.

• Vermoeidheid    

  Meer info volgt.

Pre- en perinataal (eerste trimester)

• Angsten    

  Meer info volgt.

• Congestie in het bekken    

  Meer info volgt.

• Gevolgen van statiekveranderingen    

  Meer info volgt.

• Hormonale misselijkheid    

  Veel vrouwen voelen zich misselijk tijdens de zwangerschap. Dit is vervelend, maar uiteindelijk verdwijnt die misselijkheid vaak vanzelf weer. Heb je extreme zwangerschapsmisselijkheid of Hyperemesis Gravidarum (HG), dan is dit helaas niet het geval. Met deze aandoening voel je je de hele zwangerschap ontzettend misselijk.Oorzaak van extreme zwangerschapsmisselijkheid
  Helaas is de oorzaak van extreme zwangerschapsmisselijkheid (nog) niet bekend. Experts denken dat een zeer sterke reactie op de hormoonveranderingen in de zwangerschap een rol spelen, maar helemaal zeker is dit niet. Wel is het zeker dat stress de kans op Hyperemesis Gravidarum vergroot. Ook als je een meerling verwacht, is de kans op extreme zwangerschapsmisselijkheid helaas groter.
  Symptomen van extreme zwangerschapsmisselijkheid
  Zoals al eerder vermeld, is ‘normale’ misselijkheid een veel voorkomende zwangerschapskwaal. Maar liefst 60 tot 80 procent van de zwangere vrouwen heeft hier wel eens last van. Bij HG ligt dit percentage veel lager. Slechts 2 procent van de zwangere vrouwen in ons land heeft last van extreme misselijkheid tijdens de zwangerschap.
  HG is anders dan normale zwangerschapsmisselijkheid. Maar hoe herken je het verschil? Wanneer heb je nu last van extreme zwangerschap misselijkheid? Dit zijn de symptomen van Hyperemesis Gravidarum:

  • Je moet meerdere keren per dag overgeven, soms wel tientallen keren per dag.
  • Je kunt bijna niets binnen houden. Zelfs water komt weer naar buiten.
  • Je komt niet aan tijdens je zwangerschap, maar valt juist af.
  • Je bent extreem vermoeid.
  • Je bent overgevoelig voor prikkels als bepaalde geluiden en geuren.
  • Je hebt symptomen van uitdroging. Je hoeft bijvoorbeeld minder te plassen, hebt donkere urine en voelt je regelmatig duizelig.

  Als je Hyperemesis Gravidarum hebt, ben je vaak niet meer in staat om normaal te functioneren. Dagelijkse activiteiten als douchen, traplopen, boodschappen doen en zelfs lopen worden ineens veel moeilijker.
  Osteopathie kan bij deze symptomen een verschil maken en focust op de volgende punten

  • Vrijmaken van het middenrif en zijn bijbehorende aanhechtingspunten, onderste ribben, borstbeen en middenrug om de maag ingang te ontspannen en hele verteringssysteem
  • vrijmaken van de lever, galwegen en alvleesklier om hormonale afvalstoffen af te kunnen voeren
  • de nek vrijmaken om bezenuwing van de buik te normaliseren
  • reguleren van autonome zenuwstelsel
  • het lichaam vrijmaken voor veranderingen in de zwangerschap.

• Prikkelbaarheid en neerslachtigheid    

  Een Depresieve stemming is vaak een normale reactie op verlies of teleurstelling. Zo’n 5 tot 10 procent van de zwangere vrouwen heeft tijdens hun zwangerschap of na de bevalling dermate ernstige klachten, dat ze daar hulp bij nodig hebben. Denk aan klachten zoals niet kunnen genieten van de zwangerschap, geen energie hebben, geïrriteerdheid, piekeren, schuldgevoelens die zich opstapelen en eventuele relatieproblemen. Zwangerschap beschermt niet tegen depressie. Er zijn vrouwen die al last hebben van depressieve klachten en dan zwanger worden, of in het verleden al een depressie hebben gehad. Ook kan het dat de depressie zich tijdens de zwangerschap of na de bevalling ontwikkelt.
  Uit onderzoek komt naar voren dat vrouwen in de vruchtbare leeftijd tot de grootste risicogroep behoren om depressief te worden. Zowel gedurende de zwangerschap, tijdens of na de bevalling ligt het percentage vrouwen dat hier last van krijgt ongeveer gelijk.
  Het is heel aannemmelijk dat hormonen hier een rol spelen.Gedurende de zwangerschap vinden onder invloed van hormonen namelijk veel lichamelijke en geestelijke veranderingen plaats. Deze kunnen ertoe leiden dat zwangere vrouwen zich depressief en/of angstig voelen of zelfs helemaal niet meer zwanger willen zijn. In de meeste gevallen verdwijnen de prenatale depressieve klachten na de geboorte van de baby.
  Sommige vrouwen krijgen direct na de conceptie al last van depressieve klachten. Een aantal van deze verschijnselen lijkt op de klachten van een ‘gewone’ depressie terwijl andere typerend zijn voor een prepartum depressie. In veel gevallen wordt een onjuiste diagnose gesteld aangezien de klachten doen denken aan ‘zwangerschapskwalen’.
  Een zwangerschap en de veranderingen die daarbij horen kan veel losmaken. De oorzaken van een prepartum depressie kunnen zowel lichamelijk als psychosociaal van aard zijn. Ze houden mogelijk verband met de sterk veranderde hormoonbalans en de daarmee samenhangende verstoorde vitaminen- en mineralenhuishouding die gedurende de zwangerschap optreden. De hormonale veranderingen zorgen ervoor dat je gevoeliger bent voor emotionele spanningen. Het is ook mogelijk dat er bij de vrouw sprake is van een lage weerstand of stress. Tijdens de zwangerschap wordt namelijk cortisol aangemaakt dat het lichaam een gevoel van stress bezorgt waardoor je je opgejaagd en angstig kunt gaan voelen.
   

• Vermoeidheid    

  Meer info volgt.

Pre- en perinataal (tweede trimester)

• Beginnende ademhalingsproblemen    

  Hyperventilatie is een veel voorkomend probleem. Zeker als je zwanger bent, en je kindje tegen de onderkant van je longen aandrukt, kun je snel het gevoel hebben dat je adem te kort komt. Dat kan best beangstigend zijn. Een milde vorm van hyperventilatie is echter heel normaal als je zwanger bent.Wat is hyperventilatie?
  Ademen gebeurt vanzelf. We ademen zuurstof in en koolzuur uit. Hyperventilatie betekent dat je te veel of te snel adem haalt. Vaak komt dit door angst of paniek. Door de snelle ademhaling neemt je lichaam te weinig koolzuur en te veel zuurstof op. Daardoor wordt de balans in je bloed verstoord. Dit zorgt voor een licht gevoel in je hoofd en duizeligheid. Bij ernstiger hyperventilatie kun je tijdens een aanval ook last krijgen van pijn op de borst, tintelingen in handen en rond de mond, een benauwd gevoel, vaak geeuwen of zuchten, vermoeidheid en angst. Dit voelt misschien erg beangstigend, maar hyperventilatie is absoluut ongevaarlijk!
  Hyperventilatie tijdens de zwangerschap
  Tijdens je zwangerschap kun je vrij snel last krijgen van hyperventilatie. Dit komt doordat er door je zwangerschap al 20 tot 40 procent meer zuurstof in je lichaam aanwezig is. Dit is nodig om je placenta en je baarmoeder van voldoende zuurstof te voorzien. Om meer zuurstof binnen te krijgen, zul je daarom ook iets anders gaan ademen. Deze manier van ademen lijkt op een milde vorm van hyperventilatie. Je lichaam heeft deze manier van ademen echter nodig om je lichaam van voldoende zuurstof te voorzien.
  Druk middenrif
  Naast een ander ademhalingspatroon zorgt de groeiende baby er in de loop van de zwangerschap ook voor dat er extra druk op je diafragma, oftewel je middenrif, komt te staan. Daardoor ontstaat er extra druk op je longen, waardoor je kortademig wordt.
  Progesteron
  Ook heeft een toename van het hormoon progesteron invloed op je ademhaling. Dit hormoon zorgt ervoor dat de binnenkant van je baarmoeder dik genoeg wordt, om het ingenestelde eitje te voeden. Daarnaast maakt het hormoon niet alleen de ademhalingsspieren losser, maar zorgt het er ook voor dat je ademhalingscentrum in de hersenen gevoeliger wordt voor koolzuur. Daardoor raakt de verhouding tussen koolzuur en zuurstof bij een te snelle ademhaling sneller uit balans.
  Een milde vorm van hyperventilatie is dus zelfs noodzakelijk als je zwanger bent. Wanneer je echter last krijgt van een extreme vorm van hyperventilatie is het nodig dat je aan de bel trekt.
  Behandeling
  De behandeling van hyperventilatie is vrij eenvoudig. Een effectieve manier tegen hyperventilatie is het ademen in een zak. Daardoor adem je het uitgeademde koolzuur weer in en wordt je zuurstofopname tijdelijk beperkt. Op die manier kan je lichaam de balans weer terugvinden.
  Ook kun je speciale ademhalingsoefeningen aanleren. Osteopathie heeft hierin een begeleidende functie en kan met technieken op middenrif en ribbenkast het comfort rond de ademhaling vergroten zeken naar het einde van de zwangerschap toe.

• Beginnende spataders en oedeem in de benen    

  Meer dan de helft van de vrouwen krijgt last van spataderen tijdens de zwangerschap. Gênant, vinden veel vrouwen. Maar behalve dat het niet mooi is, kan het ook nog eens behoorlijk lastig zijn.Uiterlijk
  Spataderen zien eruit als verdikte aderen. Vaak lopen ze kronkelend en bobbelend, als kleine slangetjes, over je benen. Daarnaast zijn ze ook nog eens flink opvallend door hun donkerblauwe, of zelfs paarsachtige kleur. Een lelijk gezicht, vinden veel vrouwen. Helaas kun je spataderen niet voorkomen. Ze ontstaan meestal in de kuit, de knieholte, aan de binnenkant van het dijbeen, en in de anus. In dat laatste geval noemen we ze aambeien.
  Wat zijn spataderen?
  Ons lichaam bevat een heel netwerk aan bloedvaten. Dit netwerk bestaat uit aders en slagaders. De slagaders vervoeren het zuurstofrijke bloed vanaf het hart het lichaam in. De aders zorgen ervoor dat het bloed, na afgave van het zuurstof, weer wordt teruggestuwd naar het hart. Vooral de kuitspieren hebben daarbij een belangrijke functie. Diep in de kuitspieren liggen namelijk de aderen die zorgen voor de stuwing van het bloed. In deze aderen zitten kleine klepjes, die ervoor zorgen dat het bloed niet terugstroomt naar je voeten. Als je loopt of je beenspieren beweegt, worden de aderen leeg geknepen, en door de klepjes kan het bloed maar één kant op, namelijk omhoog.
  Soms gebeurt het dat je aders wat wijder worden. Daardoor kunnen de klepjes in het bloedvat niet goed meer sluiten. Een deel van het bloed stroomt terug en de aderen vullen zich steeds meer. Daardoor komt er meer druk op het bloedvat te staan. Doordat de druk hoger wordt, verwijdt de ader zich nog meer en worden zichtbaar onder je huid. Dit noemen we spataderen.
  Spataderen tijdens zwangerschap
  Spataderen ontstaan vaak tijdens de eerste drie maanden van je zwangerschap. Dit wordt veroorzaakt door zwangerschapshormonen. Deze zorgen ervoor dat het bindweefsel in je lichaam overal zwakker wordt. Bindweefsel geeft de stevigheid aan je lichaam. Doordat het bindweefsel zwakker wordt, kunnen aderen gemakkelijker uitzetten. Het hormoon progestoron zorgt ervoor dat de wanden van je bloedvaten slapper worden. Dit terwijl er extra bloed door je lichaam gepompt moet worden, nu je kindje ook bloed nodig heeft. Dit legt extra druk op de aders van je benen, waardoor spataderen ontstaan.
  Daarnaast kan het bloed moeilijker door de vaten worden gepompt, doordat de baarmoeder de afvoer dichtdrukt. Daardoor ontstaan spataderen vaak tijdens of na de zwangerschap.
  Klachten
  Spataderen veroorzaken vaak veel klachten. Zo kan je last krijgen van zware, vermoeide en vaak warme benen. Maar ook jeuk, een gespannen gevoel, krampen, een trekkende of stekende pijn in de kuiten, trillingen in de benen en zwellingen kunnen duiden op spataderen.
  Wat kun je aan spataderen doen?
  De meest natuurlijke vorm van de bestrijding van spataderen is veel bewegen. Door lopen, fietsen of zwemmen houdt je de spieren in een optimale conditie. De spieren bieden stevigheid aan de aderen, waardoor ze minder makkelijk verwijden. Soms kan het dragen van elastische kousen wat steun bieden. Helaas werkt dit vaak niet preventief. De spataderen worden vaak veroorzaakt door genetische aanleg. Hierdoor kun je niet voorkomen dat je spataderen krijgt, en kun je je er maar beter op instellen dat het er in de toekomst alleen maar meer worden.
  Osteopathie biedt in dit geval verlichting van deze symptomen door met technieken  de druk in hebt verloop van de venen te verminderen. ook de vrijheid van middenrif en ribbenkast zijn hier van belang om een goede circulatie te bevorderen.

• Beginnende stressincontinentie    

  Meer info volgt.

• Constipatie    

  Voor mensen met constipatie is een toiletbezoek niet zo gewoon. Zij moeten extreme moeite doen om er elke keer weer doorheen te komen. Stoelgang is voor hen een echt probleem. Door harde ontlasting, een pijnlijke of gevoelige anus of het gevoel dat je maar deels ontlast bent. Erg vervelend, maar gelukkig is er meestal wat aan te doen.Hoe ontstaat constipatie?
  Gemiddeld 15% van de bevolking heeft wel eens last van constipatie. De aandoening ontstaat doordat de ontlasting door verschillende oorzaken te lang in de dikke darm blijft zitten. Daardoor krijg je vaak last van een opgeblazen gevoel en van een pijnlijke, moeilijke, uitblijvende, trage of harde ontlasting. Het harde persen leidt vaak tot kloofjes en aambeien, wat de stoelgang nog lastiger maakt.
  Constipatie tijdens de zwangerschap
  Ook tijdens de zwangerschap of na een bevalling kun je last krijgen van kortdurende constipatie. Dat komt omdat het lichaam zich moet aanpassen aan de nieuwe situatie. Meestal duurt dit een paar dagen, totdat het lichaam weer hersteld is. Een kortdurende verstopping is daarom geen reden om je zorgen te maken. Het is niet ongewoon of verontrustend als je enkele dagen geen ontlasting hebt. Wanneer deze situatie echter langer dan twee weken aanhoudt, kun je spreken van langdurige obstipatie.
  Oorzaken constipatie
  Verstopping en harde ontlasting tijdens de zwangerschap wordt veroorzaakt door de hormonale veranderingen, een veranderde bloedsomloop en verminderde lichaamsbeweging. Daardoor werken de darmen wat langzamer en krijg je sneller last van verstopping. Ook komen je darmen door de aanwezigheid van je kindje steeds meer onder druk te staan. Daardoor werken ze vaak wat minder goed, wat kan leiden tot constipatie.
  Constipatie na de bevalling
  Ook na de bevalling kun je last hebben van constipatie. Aambeien door het persen kunnen een gezonde ontlasting flink in de weg zitten. Door het persen tijdens de bevalling is je anus vaak extra gevoelig, wat de passage van je ontlasting bemoeilijkt. Als reactie op de pijn wordt de drang om naar het toilet soms genegeerd, hierdoor kan verstopping ontstaan.
  Wat kun je aan constipatie doen?
  Eet vezels! Een gezond ontbijt brengt de darmwerking op gang. Daarbij is het belangrijk dat je veel vezels eet. Vezels zijn deeltjes van planten, die niet verteerd worden in de dunne darm. Deze deeltjes komen daardoor onveranderd aan in de dikke darm. Zij vergroten het volume van de darminhoud en bevorderen daarmee de beweeglijkheid van de darm, wat helpt bij een goede stoelgang. Vezels komen voor in graanproducten, noten, peulvruchten en bananen.
  Drink voldoende
  Naast het eten van voldoende vezelrijke producten is het ook belangrijk om voldoende te drinken. De vezels hebben namelijk vocht nodig om goed te kunnen werken. Daarnaast is vocht een belangrijk bestanddeel van ons lichaam.
  Beweeg!
  Houd jezelf en je darmen in beweging. Goed bewegen stimuleert de darmwerking en zorgt voor een gezonde stoelgang.
  Rust en ontspanning
  Zorg ook voor voldoende rust en ontspanning; darmen zijn gevoelig voor stress en reageren daar snel op. Houd je ontlasting niet te lang op. Ga gewoon als je moet. Je ontlasting is op het moment klaar om je lichaam te verlaten.
  Osteopathische behandeling gaat inzetten op verbetering van de circulatie van de darmen en ook zoveel mogelijk de bezenuwing vrijmaken en op die manier een toiletbezoek makkelijker maken.

• Drukgevoel op bekkenbodem en bandenpijnen    

  Meer info volgt.

• Drukstijgingen op de abdominale (buik)organen    

  Meer info volgt.

• Middenrugklachten    

  Meer info volgt.

• Moeilijkheden bij op de rug liggen    

  Meer info volgt.

• Stuitproblemen    

  Meer info volgt.

• Zuurbranden    

  Meer info volgt.

Pre- en perinataal (derde trimester)

• Beginnende contracties    

  Meer info volgt.

• Complicaties rond de schoudergordel    

  Meer info volgt.

• Harde buiken    

  Meer info volgt.

• Hypertensie (hoge bloeddruk)    

  Een zwangerschap verandert je lichaam. Het kleine kindje in je lichaam eist de nodige ruimte op, je hormoonproductie zal toenemen en ook je bloeddruk verandert. Ongemakkelijk, maar meestal ongevaarlijk. Als je bloeddruk tenminste niet té hoog wordt.Bij een groot deel van de vrouwen daalt de bloeddruk tijdens de zwangerschap. Dit wordt veroorzaakt doordat er in je organen en je placenta extra bloedvaatjes groeien. Het aantal bloedvaatjes breidt zich dus flink uit, terwijl de aanmaak van extra bloed achterblijft. Dat betekent dat er meer organen het met dezelfde hoeveelheid bloed moeten doen. Daarnaast worden de wanden van je bloedvaten wat slapper onder invloed zwangerschapshormonen. Ze worden daardoor wat wijder, waardoor de druk in je bloedvaten vermindert.
  Wat is bloeddruk?
  Ons hart pompt bloed door ons hele lichaam. Voor dit rondpompen van het bloed is een bepaalde druk nodig. Deze druk wordt geleverd door ons hart. Als het hart samentrekt, ontstaat de hoogste druk, de bovendruk of systolische druk. Bij het ontspannen van het hart blijft er druk op de vaten staan. Deze druk heet onderdruk of diastolische druk. Deze druk wordt gemeten in mmHg, millimeter kwikdruk. Een gezonde bloeddruk heeft een bovendruk van maximaal 120 mmHg en een onderdruk van maximaal 80 mmHg.
  Zwangerschapshypertensie
  Bij ongeveer 15% van de zwangere vrouwen neemt de bloeddruk echter toe tijdens de zwangerschap. Daardoor kunnen ze last krijgen van zwangerschapshypertensie. Men spreekt van zwangerschapshypertensie als de onderdruk in de bloedvaten hoger is dan 90-95 mmHg. De oorzaak van zwangerschapshypertensie is onbekend. Waarschijnlijk spelen de aanleg en de ontwikkeling van de placenta in de eerste helft van de zwangerschap een rol.
  Symptomen hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap
  De belangrijkste symptomen van een hoge bloeddruk zijn hoofdpijn, tintelende handen, opgezwollen handen en voeten, het zien van sterretjes en pijn in de bovenbuik. Ook kun je last krijgen van misselijkheid en braken.
  Gevolgen
  Een hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap heeft soms ernstige gevolgen. Het gebeurt wel eens dat sommige organen in je lichaam de druk niet meer aankunnen. Daardoor gaan ze minder functioneren, wat klachten kan opleveren. Daarnaast kunnen de bloedvaatjes in de placenta kapotgaan door de druk, met als gevolg dat een deel van de placenta afsterft. Hierdoor wordt de bloedtoevoer naar het kindje verminderd en ontstaat een groeiachterstand.
  Gevaar
  Hoe hoger de bloeddruk tijdens de zwangerschap, des te groter het gevaar voor moeder en baby. Het gevaar is helemaal groot wanneer er eiwitten in de urine van de vrouw gevonden worden. Dit noemen we zwangerschapsvergiftiging of pre-eclampsie. Gelukkig komt dit maar voor bij 1% van de zwangere vrouwen met een hoge bloeddruk. In geval van eclampsie wordt direct gestart met bloeddrukverlagende medicatie. Als dit niet helpt, wordt de moeder direct opgenomen in het ziekenhuis. Daar doet men er alles aan om de bloeddruk onder controle te houden. Lukt dit niet, dan moet het kindje acuut gehaald worden.
   De osteopaat zal proberen door zijn behandeling en technieken het lichaam in staat te stellen om zich beter te kunnen aanpassen aan de bloeddrukschommelingen. Natuurlijk zullen alle organen die de bloeddruk regelen behandeld worden. Met name middenrif en veneuse terugvloeiwegen naar het hart worden vrijgemaakt. De vrije instroom van bloed naar alle weefsels, de microcirculatie in het bindweefselsysteem rondom de weefsels zijn van belang voor de totale stofwisseling van een lichaam. Het is ook belangrijk tijdens een consult aandacht te hebben voor de leefstijl van de patiënt, zijn voeding en eventuele stress factoren.

• Oedeem handen en benen, carpal tunnelsyndroom    

  De meeste zwangerschappen gaan gepaard met kleine en soms wat grotere kwaaltjes. Dat is misschien even lastig, maar het staat niet in verhouding tot het prachtige geschenk dat je ervoor terugkrijgt. Door de veranderingen in je lichaam ben je gevoeliger voor kwaaltjes die te maken hebben met je spieren of bindweefsel. Onder invloed van de zwangerschapshormonen worden je spieren en bindweefsel zachter en flexibeler. Daardoor zijn ze gevoeliger voor overbelasting. Een van de kwaaltjes waar je meer kans op hebt tijdens je zwangerschap is het carpaal tunnelsyndroom.Tunnel
  De carpale tunnel bevindt zich in je pols. Deze ‘tunnel’ vormt een soort doorgeefluik van de pezen die ervoor moeten zorgen dat je je vingers goed kunt bewegen. Tussen de negen pezen die door deze tunnel lopen, bevindt zich ook een zenuw. Deze zenuw zorgt ervoor dat er verschillende kleine spiertjes in de hand geprikkeld worden. Daardoor kun je voelen en tasten.
  Beknelling
  Het carpaal tunnelsyndroom (CTS) ontstaat door beknelling van een belangrijke zenuw in de pols, de nervus medianus of middenhandszenuw. Deze zenuw komt klem te zitten doordat het bindweefsel in de tunnel gaat zwellen of verweekt. Tijdens je zwangerschap verweekt je bindweefsel onder invloed van hormonen. Daardoor is het extra gevoelig en kan dus snel opzwellen. Het kan ook zijn dat je tijdens werkzaamheden je polsen overbelast hebt. In dat geval zwellen de pezen op, wat zorgt voor beklemming van de zenuw. Vooral vanaf de zesde maand van de zwangerschap ben je extra gevoelig voor het carpaal tunnelsyndroom.
  Klachten
  De klachten van het carpaal tunnelsyndroom zijn nogal uiteenlopend. Je kunt last krijgen van een prikkelend en pijnlijk gevoel in de handpalm en vingers, een gezwollen, dik gevoel in de hand krijgen of last krijgen van een uitstralende pijn naar de onderarm, elleboog en schouders. Daarnaast kan het zo zijn dat de kracht in je hand afneemt.
  Ook hier zal osteopathie de behandeling foussen op vrijmaken van lymfathisch en veneus systeem wat het beste beïnvloedt kan worden via het middenrif en de ribbenkast. als die zo vrij mogelijk zijn hebben we het meeste kans op een goede circulatie die de kans op oedeemvorming vermindert

• Rugpijn tussen de schouders    

  Meer info volgt.

• Stuitligging van de baby    

  Bij een stuitligging ligt je baby niet met het hoofd maar met zijn billen of beentjes naar beneden. Over het algemeen draaien de meeste baby’s tussen de 28e en de 36e week van de zwangerschap naar de ‘achterhoofdsligging’. Maar niet alle kindjes liggen zo ideaal klaar voor de geboorte. Ongeveer 3-4% ligt rond de uitgerekende datum nog steeds in stuit. En wat dan?Soorten stuitligging
  Met een echo kan de ligging van je baby wordt bepaald. Er zijn 4 soorten stuitligging.

  • Onvolkomen stuitligging: hierbij ligt je kindje met zijn billen naar beneden en de beentjes omhoog naast het rompje.
  • Volkomen stuitligging: het kindje ligt met de billen naar beneden, de bovenbenen omhoog naast het lichaampje en de knietjes gebogen. De voetjes liggen hierdoor weer naast de billen. De baby zit in een soort kleermakerszit.
  • Half onvolkomen stuitligging: het kindje ligt met één been naar boven en de andere naar beneden, zoals bij de volkomen stuitligging.
  • Voetligging: hierbij ligt je kindje met beide beentjes naar beneden. Hierdoor liggen één of twee voetjes onder de billen, en dus voor de ‘uitgang’.

  Als je baby in stuit ligt zal de gynaecoloog of verloskundige in veel gevallen proberen het kindje in de juiste positie te draaien. Dit heet een uitwendige versie. Bij een eerste kindje lukt bij ongeveer 40%. Bij een volgend kind is de kans iets groter, rond de 60%. Het draaien van stuitligging naar hoofdligging lukt dus niet altijd. In dat geval wordt je kindje in stuit geboren. Je krijgt dan een medische indicatie om in het ziekenhuis te bevallen.
  Vaginale stuitbevalling
  Wanneer je baby in stuit ligt is een vaginale bevalling in de meeste gevallen mogelijk.
  Een stuitbevalling verloopt voor een groot deel hetzelfde als een gewone bevalling, maar er is een belangrijk verschil in de ontsluitingsfase. Doordat je baby met het smalle deel (billen, benen of voeten) op de baarmoedermond drukt kan je eerder persdrang krijgen. Heb je nog geen volledige ontsluiting, dan mag je nog niet meepersen! De 10 centimeter ontsluiting is nodig om het hoofdje geboren te kunnen laten worden. De persfase verloopt meestal zoals bij een gewone bevalling. Als de achterkant van het hoofdje te zien is, moet je stoppen met persen en gaan zuchten. Bij de volgende wee drukt de gynaecoloog vaak boven het schaambeen op je buik en wordt je kindje geboren.
  Voor- en nadelen van een vaginale stuitbevalling
  Voordelen:
  Je bevalt op de natuurlijke manier. Daardoor herstel je sneller dan na een keizersnede en kun je vaak na een paar uur lekker naar huis. Bij een eventuele volgende zwangerschap kan gewoon thuis bevallen. Een vaginale bevalling geeft het minste risico op complicaties voor de moeder.
  Nadelen:
  Een vaginale stuitbevalling kan voor je baby nadelen hebben. Zo worden veel kindjes, vaak voor korte tijd, opgenomen op de couveuseafdeling. Omdat bij een vaginale stuitbevalling het hoofdje als laatst geboren wordt, wordt tijdens het persen de navelstreng dichtgedrukt tussen het hoofdje en de baarmoeder. Sommige kindjes hebben na de geboorte wat extra zuurstof of ademhalingsondersteuning nodig.
  Heupdysplasie
  Ongeveer 2% van de baby’s wordt geboren met een heupdysplasie. Hierbij is de heupkom van je kindje niet voldoende ontwikkeld en wordt de heupkop onvoldoende vastgehouden. Baby’s die tijdens de zwangerschap langdurig in stuitligging hebben gelegen, hebben een verhoogde kans op een heupafwijking. Bij deze kindjes wordt 3 maanden na de geboorte een controle echo of foto van de heupjes gemaakt. Dit onderzoek is ook voor baby’s die lang in stuit hebben gelegen maar waarbij de draaipoging is geslaagd.
  Osteopathisch is dit probleem met zachte technieken goed te behandelen en hierbij geldt, hoe eerder je erbij bent, hoe meer kans er is op een positief effect

• Terugkerende gevoeligheid van oude letstels in het bekken    

  Meer info volgt.

• Vrijmaken bekken ter voorbereiding van de bevalling    

  Meer info volgt.